Het lijkt er nog niet op, maar ik heb mij laten vertellen dat er wel degelijk weersverbetering in de maak is!
CSA-abonnees komen alvast plukken wanneer het weer én hun agenda het toelaten.
Als je zelf een tuin hebt, dan heb je waarschijnlijk net zo’n hekel aan slakken gekregen als ik. En je krijgt hun schade die ze aanrichten aan je planten misschien moeilijk onder controle?
Als je dahlias niet lijken op te komen, dan ligt dat hoogstwaarschijnlijk aan onze slijmerige vrienden. Ze zijn met ontelbaar velen dit jaar. En dat komt natuurlijk door de warme vochtigheid en doordat ze niet echt in toom gehouden werden door een stevige vrieskou in de winter.
Het positieve aan de regen van de afgelopen maanden is wel dat onze grondwaterstand erg goed is aangevuld. En dat we op die manier met een gevuld watervat en een buffer van ondergronds water de zomer in kunnen gaan!
In de podcast ‘Duidelijk’ hoorde ik wetenschapsexpert Martijn Peters onlangs uitleggen hoe ons weer wordt gecreëerd door onder andere de straalstroom. Ik heb die straalstroom nooit zo goed begrepen, maar nu snap ik het een beetje:
Door het contrast tussen koude (noordelijke) en warme (zuidelijke) lucht ontstaan er luchtverplaatsingen, straalstromen genoemd. Het zijn enorme luchtrivieren op zo’n 10 kilometer hoogte die krachtig over onze aardbol stromen.
Doorat het noorden tegenwoordig sneller opwarmt dan het zuiden - er is hier meer land dan op het zuidelijk halfrond, en land houdt warmte langer vast dan water - is het contrast tussen koude en warme lucht veel minder.
Een snelle rivier stroomt rechtdoor, terwijl een trage rivier gaat meanderen, kronkelen. Doordat er dus minder koude lucht uit het noorden komt creëert dat minder contrast met de zuidelijke warme lucht en gaat de straalstroom minder snel.
De luchtrivier gaat dus meanderen. Hij ‘doet maar wat’, zonder krachtig in een rechte baan over de aarde voort te stromen en regen en zon gelijkmatig te laten afwisselen. Hierdoor geraakt ons weer steeds vaker ‘geblokkeerd’ en krijgen we in de zomer lange droogteperiodes en lange koude, natte periodes in de winter en zoals de laatste maanden.
Word ik hier dan moedeloos van?
Wel euhhh… nee.
Net zoals de straalstroom over onze hoofden voort raast, meandert en verandert of niet, zo raast onze cultuur en ‘de maatschappij’ over de wereld en door ons leven heen.
Het komen en gaan van het weer, van teveel regen en dan weer te weinig, maar ook van te veel oorlogen, van teveel ziektes, teveel slecht nieuws… Het hoort allemaal bij het leven op aarde. En we kunnen er alléen niet heel veel aan doen.
Het enige verschil dat jij kunt maken is hoe je daar mee om gaat.
Kijk, de natuur zal zich altijd wel weer aanpassen. Er zullen dieren en plantensoorten verdwijnen en weer nieuwe ontstaan of beter gedijen.
Als wij onszelf als een deel van die natuur beschouwen, dan passen ook wij ons aan. We laten los wat onhoudbaar wordt en zoeken manieren om met verandering om te gaan.
Het zal niet de sterkste zijn die blijft, maar diegene die zich het best kan aanpassen bij veranderingen (zegt Rutger Bregman in zijn boek ‘De meeste mensen deugen’).
Er zullen langer slakken en bloemen zijn dan wij.
De zon blijft elke ochtend opkomen, ook achter de wolken. Dat is een wonder.
Mijn hart blijft kloppen, of het nu regent, of niet. Ik vind dat ook echt een wonder. Dat ik kan blijven leven, inclusief tegenslag. Want ook míjn dahlias komen minder goed op dit jaar. En we hebben er evenveel moeite voor gedaan om ze te bewaren en weer uit te planten als de vorige jaren. Ik kijk er even hard naar uit als jij om weer volop zomerbloemen te kunnen oogsten.
Er zijn boeren die nog steeds niet op hun akkers kunnen vanwege te nat en het plantgoed kan niet geplant worden. We zullen dus mogelijks duurdere uien eten dit jaar of kleinere wortelen. Maar we zouden de groenteboeren er evenveel voor moeten betalen. Want hun werk en zorgen zijn er niet minder door geworden.
En dat we elkaar blijven graag zien, dát is belangrijk. Dat we de extremen van het weer en de polarisering in onze samenleving niet doortrekken tot in onze overtuigingen. Dat we mild blijven naar onze medemensen toe, ook al zijn die vaak zo extreem anders dan wij.
Dat we ons voedsel blijven waarderen en diegenen die ervoor gezorgd hebben.
Dat we het leven blijven vieren en de wereld blijven versieren met onze kleine goedigheden en met de bloemsoorten die er wél in overvloed zijn.
Laat het weer niet aan je hart komen. Blijf naar buiten gaan. En kom desnoods eens een bloemetje plukken, ook als de zon achter de wolken blijft ;-)
Gisteren kwamen we met een 20-tal csa-boeren samen om ons hart bij elkaar te luchten. Af en toe even kunnen klagen en horen hoe het er bij collega’s aan toe gaat. Elkaar tips geven en samen naar oplossingen zoeken om overtollig water te kanaliseren. En hoe leg je zo’n tegenslag uit aan je leden of klanten.
Met een csa-abonnement steun je deze werking van boeren onderling en kies je resoluut voor de korte keten. Dat is van boer direct tot bord of van boer direct in de vaas. Zonder transport en zonder supermarkt.
Je plukt wanneer het jou uitkomt. Je vind altijd wel iets moois, waar je heel zachtjes blij van wordt, dat beloof ik je.
En wanneer je een keer niet kunt komen of je gaat op vakantie? Dan geef je je plukbeurt gewoon door aan een buur, kennis of familielid, of aan iemand waarvan jij denkt dat die wel eens momentje in de pluktuin en een bloemetje in huis kan gebruiken.
Je kunt de kosten ook delen door samen met een vriend(in) bijvoorbeeld een abonnement te nemen.
Je steunt daardoor de werking van de pluktuin en mij als bloemenboerin op een duurzame manier, door vooraf te betalen. Je draagt zo mee het teeltrisico. We bouwen zo we wederzijds vertrouwen op. Je deelt in de schaarste maar ook in de overvloed.
En kom je toch liever eenmalig of af en toe eens plukken?
Dan zijn we vanaf nu steeds open op woens- en zondagnamiddag tussen 14u en 17u. Voor €25 pluk je dan een boeket van 20 stelen.
Comments